Öykü

Sarı, karanlık bir yol var ya, duvarın yanından geçen. Geçen gece ağladığını duydum. Bahçe tarafı değil. Bilmiyorum. Belki de o gece, odan bitişikti yola. Duyduğuma […]

Merdivenleri ikişer üçer çıkmıştım. Odaya girdim ve kapıyı kapatmadan cebimdeki zarfı çıkarıp içindeki paraları saydım. Bu iş tamam diye geçirdim içimden. On gündür her gece […]

– Bu konser benim için çok önemli: Dönüm noktası. Ben bu tür sözlerden huylanırım. Önemsenen şeyler, felaket habercisi gibi gelir bana. Herhangi bir işin bozulmasını […]

Köyün dağlarına çam dikilmiş,arazi kalmadığı için de sahibi keçi sürüsünü satmıştı. Yalnız başına dağlarda kalamazdı. Yakınlarda sürüsü olan kimseyi de tanımıyordu. Yaşamını sürdürmesi olanaksızdı artık […]

Artık yazmanın zamanı geldi. O, bunları okuyamayacak diye üzülmüyorum, nasılsa hayatta olsa da okumayacaktı. Bekir Amcanın ilgilenmediği şeylerin başında kendisi gelirdi. Bu, gösteriş amaçlı bir […]

Kaç gündür, Ümraniye’deki Vergi Dairesine gideceğim. Her seferinde bir bahane bulup, işi ertesi güne erteliyorum ama artık gitmeliyim, evet, yarın mutlaka gitmem gerek. Aslında öyle […]

Sırtında tonlarca yük taşırdı sanki bu yokuşu tırmanırken. Attığı her adımdan sonra diğer adımımı atabilecek miyim diye düşünürdü. Diğer çıkışlarında Elmas Ana’nın yanında oluşu cesaret […]

Tuzla’dan Pendik’e doğru sahile bağlanan yeni yolda yürüyorum. Hava kararmış. Solumda kıyı boyunca sıralanmış, bitişik tersanelerden deniz görünmüyor. Adımlarımı tersanelerden gelen çekiç seslerine uyduruyorum. Koyu […]

Ne zaman yağmur yağsa sen yoksun. Adını bilmediğim bir şehrin, küçük bir otel odasında kitap okuyorsun. Belki de sigara içiyorsun yanımda. İzini bulup da kapını […]

(Elmacık kemiğinin altına yazıyorum, yanağındaki çukura. Kenar süsü şeftali kokan bir sayfa boyunca, gördüklerimi. Sabaha kadar toparladım düşüncelerimi, notlar aldım ama gün doğunca anladım ki […]

Sesleri birbirine dolanmış, duymayışımız ondan. Odayı adımlayan biri var yanlarında. Biz değiliz ama başkası da değil. Yitirmiş neyi varsa. Gemiden denizaltına sürülen bir asker gibi […]

Deniz diyordum. Dalgalı. Sonrasında ıhlamur kaynattığın gecelerden biriydi. Issız bir lokantadayız, bütün masalarının ayırtılıp kimsenin gelmediği. Saat dokuzu geçiyor, sandalyede yatan kediden anlıyorum. Son bir […]

Kayaların üstündeyiz işte, yıllar öncesinden kalma resimler var elimizde. Elimizle tutamadığımız, ancak tutunmak için uzandığımız. Yenilgilerimizden sıkılmış, birbirimize bakıyoruz. Bakacak yüzümüz yok başka yere. Bu […]

Çimenler, yeşillerini matlaştıran soğuk nem tabakasının altında. Rüzgarın her esişinde, mor dairelerle büyüyen, yağmur suyunun kenarında oturuyoruz. – “On beş yaşındaydım. Siz eski evinizde otururken. […]

Taşınmak zor iş. Hele tek başına yaşadığında, daha da zor. Aynı evi paylaşanlar, evin içindeki iş bölümünü, taşınmaya da yansıttıklarından, işleri kolaylaşıyor. Evde, herkesin kendine […]

Ya gelmezse? ‘Gelmeye çalışırım’ dedi, gerçi. Ama ben de gitmeyi düşünmediğim ne kadar yer varsa, ‘Gelmeye çalışırım’ demiyor muyum? Belki saati biraz erken oldu. Ben […]

Uzun bir kış geçti. Konuşmadan. Yuvarlak mavi ateşi ocağın. Yatakla salondaki kanepe arasında geçti bir mevsim. Eşyalar birleşip, odanın ortasına açılmış pencereden aşağı sarkıtmıştı ayaklarını. […]

Altıncı yılıydı, buradan önce bir muhasebecinin yanında iki yıl çalışmıştı. Sabahtan akşama kadar vergi daireleri, SSK Müdürlükleri, müşteriler derken, vakti otobüslerde, minibüslerde geçmişti. Daha sonra […]

Küçük su damlaları var yüzümde. Yaşım on dokuz. Az önce koşarak geldim, yüzümdeki kırmızılık ondan. Saçımı tararken köşedeki pencereden sızan ışığa bakmıştım. Oradan saatin kaç […]

– Stüdyoda görüşürüz. Ankara’da akşam telaşı, işyerleri yeni kapanmış, çalışanlar bir an önce eve ulaşmak için otobüs duraklarında, dolmuş kuyruklarında itişiyorlar. – Öğlenden beri bir […]