Ne Feryat Edersin Divane Bülbül
İnsan, çaresiz olduğunda, umudu tükendiğinde ve “yer demir gök bakır” olanda içini dağa, bülbüle açar. “Çaresizseniz” ve “çare sizsiniz.” diyeceğiniz biri yoksa büyük yalnızlığa düşmüşsünüzdür. […]
İnsan, çaresiz olduğunda, umudu tükendiğinde ve “yer demir gök bakır” olanda içini dağa, bülbüle açar. “Çaresizseniz” ve “çare sizsiniz.” diyeceğiniz biri yoksa büyük yalnızlığa düşmüşsünüzdür. […]
“Selanik Türküsü” olarak da bilinir “Çalın Davulları”. Mehmet adlı genç, çalışmak amacıyla köyünü terk edip Selanik’e gider. Bir mağazada iş bulur hemen. Efendi, çalışkan bir […]
“Çanakkale Türküsü” genç Seyfullah’ın mektubunun (*) üzerinden oluşturulmuş ama Çanakkale Savaşı’na katılmış tüm gençlerin türküsü. Ölümü göze alarak yürüyenlerin ağıdı… “Gençliğim eyvah!” Üzerine yorum yazmak […]
Aşk güzel bir duygu! İçinde heyecanı, saygıyı, emeği barındıran aşk; daha bir güzel! Bazı coğrafyalar, aşkı çoğunlukla yaşayamaz. Anadolu’da ve Doğu toplumlarında aşk, duygudan çok, […]
Özlemek ağır yük! Sevene, hele çok sevene zulüm! Kadının birey olmadığı, sözünün geçmediği yaman zamanlar… Sevdiklerine özlem duyan bir kadının ağıdıdır “Gesi Bağları” türküsü. Gurbette […]
Tüten incecik bir duman… Bacada tüten ince bir duman… Uzaktan bakana, o incecik duman ağırlık… Hele ki o bacanın ısıttığı kişi sevdiğinizse ve sevdiğiniz başkasının […]
Yok’un türküsü olur, var’ın değil. Yoksulun türküsü olur da zenginin yoktur mesela. Sevenin olur da sevmeyi bilmeyenin türküsü olmaz. Mutsuzun türküsü çoktur? Mutlunun mu? Cık! […]
Bir sızı… İnce bir sızı… Tam da yüreğin derinlerinde bir yerde… Yapayalnızlığın bir sızısı! Bir insanın verdiği sızı! “Harman Yeri Sürseler”i ne zaman dinlesem bir […]
Aşk, acıya tutunarak yaşar; kalıcılığı da bu dayanağıdır, çünkü mutlu aşk unutulur. Toplumu belleği; acıya, mutsuzluğa, ayrılıklara duyarlıdır. Bir kez ayrılık ve yara yüreğe düşmeye […]
Ozan Derviş Ali, insanın en büyük değer olduğunu bilir. Bilir de insan hani? O, konuşunca ağzından bal damlayan o, muhabbete başlayınca acıyı bal eyleyen insan […]
İnsan, kimi zaman susup kendi içinde döner durur. Kendinden çıkan bir deresi olmayan göl gibi tummup kalır öylece, canı çekilir sanki. Ceylan sessizliğidir o insan […]
Türküler saftır, yalanı barındırmaz. Her yalan ihanettir, her ihanet de yok oluş… Türkü ihanete sevmez, yalanı kovar. Türkü nasıl mı çıkar ortaya? Bir sorun, bir […]
Allı turnam bizim ele varırsan Şeker söyle kaymak söyle bal söyle Gülüm gülüm kırıldı kolum Tutmuyor elim turnalar ey Ah gülüm gülüm yar gülüm Kız […]
Asalı köyünden Vehbi; yürekli, yakışıklı bir delikanlı… Öyle böyle değil… Hele ki çuha şalvarını giymesin. Bir şalvar, bu kadar mı yakışır birine! Günün birinde Vehbi, […]
“Güzelliğin on par’etmez Bu bendeki aşk olmasa Eğlenecek yer bulamam Gönlümdeki köşk olmasa” İnsanın, kulluktan çıkıp birey olma sürecinde yaşadığı aşk; sorgulamayı, arınmayı da beraberinde […]
Yakan bir duygudur özlem. Sadece sol göğsün altını değil, tüm bedeni, tüm ruhu yakar. Yaz günü temmuzda sırtta dolaşan soğuk bir elden, kış günü zemheride […]
Nesimi, bir daha mucize duymayacak biri gibi bakıyor. Çarşaf gibi bir ummanın ortasında bir kayık… Umman da gök de masmavi… Uçsuz bucaksız ummandaki küçük bir […]
Doğulu toplumlar, yaşadığı ya da tanık olduğu olaylardaki yenilginin nedenini sorgulamak yerine, gerçeği göz ardı ederek feleği suçlar. Böylece hem günah işlememiş olacak hem de […]
Türküler; bir hesap, bir çıkar uğruna oluşturulmaz. Hesap kitap işi türkünün doğasına aykırı… O, gerçeğin yansımasıdır. İnsan, türküye yaşadığını aktarır zaten, olmayanı değil. Bu nedenle […]
İnsan neden çekip gider? Doğup büyüdüğü yeri neden terk eder? Kahrından… Türkülerin yakıldığı zamanlarda biri memleketini terk ediyorsa bu ya yokluktan ya kahırdandır. Başka bir […]
Copyright © 2017 - Tüm hakları saklıdır.