Babalar Neden Erken Ölür? -IX- >>
Sebzeler, dört tekerliye doldurulmuş, kapının önünde beklerken biz kahvaltı ediyorduk. Ablam, kahvaltısını bitirince “Ben masayı toplarım abla.” dedim. Ablam, babamı ve beni öpüp arabasına koştu. Çınarın altında bir ben kaldım, bir de babam… Arkasından,
– Abla, dallarda hâlâ incir var. İstersen toplayayım, satılır, dedim ama beni duymadı.
Babam elimden tutup işaret parmağını ağzına götürdü. Eliyle incirleri işaret ettikten sonra “Kuş” dedi. Çınar’dan sonra “kuş” demişti. Sevindim. İncirleri gösteren eli havayı işaret etti ardından.
– Kalan incirler kuşların mı, dedim.
– Hı, dedi.
Merhameti biliyordu babam. İkiye ayrılmış incirler kurda, kuşaydı… İyi insanların göreneğindeki terbiyede bu merhamet vardı. Unutmuşum.
Ablam gittiğinden beri babamın gözü kapıdaydı hep. Kaç kez “Sen, babamın yanında kal; ben pazara gideyim”, dedimse de ablam, beni dinlemedi hiç.
– Sen okumuş adamsın, sana yakışmaz. Müşterilerim, beni tanıyor; öğleye bitiriyorum arabada ne varsa. Seni tanımazlar, zarar ederiz sonra, deyip gülümsüyordu her ısrarımda.
Babamın gözleri kapıda… Yavru kuşlardan biri eksik, kanatlarının altında değil. Paytak, huzursuz…
Babam, ikimizin de çalışmasını istemiyordu. Ona göre çalışması gerek biri varsa o da kendiydi. Yarasını, bizimle saran merhametti Paytak. Başkasına merhamet etmek büyük bir erdem ama babamın bilmediği şey, insanın kendine de merhamet etmesi gerektiğiydi. Belki de babam, merhameti tamamlayacak bir öğeyi, başkasından gelecek muhteşem bir merhameti bekliyordu. Ama bu merhamet hiçbir zaman gelmeyecekti bahçemize. Evrensel bir tanımı var mı bilmiyorum ama merhamet Paytak’tı.
Hapishanede merhameti unutmuştum oysa. İşkence her şeyi unutturuyor.
Ablamın bahçeye girdiğini gören babam, gülümseyip kanatlarını açtı. Yavru kuş gelmişti. Hüthüt olup Simurg’a değil, Nazife’sine uçtu. Yanımıza konduğunda ablam, ikimizi de öptü.
– Gördün mü Çınar, arabadaki her şeyi erkenden sattım, dedikten sonra elimden tutup mutfağa yöneldik.
– Abla, dedim, ben neden erken öldüm?
İlk yorum yapan olun