Türkü

Bir sızı… İnce bir sızı… Tam da yüreğin derinlerinde bir yerde… Yapayalnızlığın bir sızısı! Bir insanın verdiği sızı! “Harman Yeri Sürseler”i ne zaman dinlesem bir […]

Aşk, acıya tutunarak yaşar; kalıcılığı da bu dayanağıdır, çünkü mutlu aşk unutulur. Toplumu belleği; acıya, mutsuzluğa, ayrılıklara duyarlıdır. Bir kez ayrılık ve yara yüreğe düşmeye […]

Ozan Derviş Ali, insanın en büyük değer olduğunu bilir. Bilir de insan hani? O, konuşunca ağzından bal damlayan o, muhabbete başlayınca acıyı bal eyleyen insan […]

İnsan, kimi zaman susup kendi içinde döner durur. Kendinden çıkan bir deresi olmayan göl gibi tummup kalır öylece, canı çekilir sanki. Ceylan sessizliğidir o insan […]

Türküler saftır, yalanı barındırmaz. Her yalan ihanettir, her ihanet de yok oluş… Türkü ihanete sevmez, yalanı kovar. Türkü nasıl mı çıkar ortaya? Bir sorun, bir […]

Allı turnam bizim ele varırsan Şeker söyle kaymak söyle bal söyle Gülüm gülüm kırıldı kolum Tutmuyor elim turnalar ey Ah gülüm gülüm yar gülüm Kız […]

Asalı köyünden Vehbi; yürekli, yakışıklı bir delikanlı… Öyle böyle değil… Hele ki çuha şalvarını giymesin. Bir şalvar, bu kadar mı yakışır birine! Günün birinde Vehbi, […]

“Güzelliğin on par’etmez Bu bendeki aşk olmasa Eğlenecek yer bulamam Gönlümdeki köşk olmasa” İnsanın, kulluktan çıkıp birey olma sürecinde yaşadığı aşk; sorgulamayı, arınmayı da beraberinde […]

Yakan bir duygudur özlem. Sadece sol göğsün altını değil, tüm bedeni, tüm ruhu yakar. Yaz günü temmuzda sırtta dolaşan soğuk bir elden, kış günü zemheride […]

Nesimi, bir daha mucize duymayacak biri gibi bakıyor. Çarşaf gibi bir ummanın ortasında bir kayık… Umman da gök de masmavi… Uçsuz bucaksız ummandaki küçük bir […]

Doğulu toplumlar, yaşadığı ya da tanık olduğu olaylardaki yenilginin nedenini sorgulamak yerine, gerçeği göz ardı ederek feleği suçlar. Böylece hem günah işlememiş olacak hem de […]

İnsan neden çekip gider? Doğup büyüdüğü yeri neden terk eder? Kahrından… Türkülerin yakıldığı zamanlarda biri memleketini terk ediyorsa bu ya yokluktan ya kahırdandır. Başka bir […]

Sabah vakti… Her şey dingin, her şey susmuş… Her şey başlangıcında… Işıklar, renkler yavaş yavaş beliriyor. Bir söğüt dalı sallanıyor nazlı nazlı. Dibindeki derede sinek […]

Sivaslı Deli Derviş Feryadi ya da Dolu Derviş Feryadi (1824-1904) gamı dillendirmiş. Gama sitem ediyor. Sonra mı? Sonra bir Divriği türküsü oluyor gam. Bugün gam […]

Aşk değiştirir, yeniler. Her şey, sevgiye kesilir artık. İçilen suda, yutulan lokmada, düşte, her adımda o… Ama sevilen, başkasını seviyor ya da ailesi tarafından başkasına […]

Acının yaşanması da kültüreldir. Evladını kaybeden Doğulu bir anne saçlarını bir daha uzatmamak üzere keserken muradının bittiğini, yeşilinin kuruduğunu anlatır. Doğu’nun başka bir yerinde aynı […]

Karadır kaşların ferman yazdırır Bu aşk beni diyar diyar gezdirir Lokman Hekim gelse, yaram azdırır Yaramı sarmaya yar kendi gelsin 1940’lı yıllar… İnsanı gösteren yüz, […]

Seher vakti… Kuşların kara bir geceden sonra ışığa kavuştuğu an… Sevinçten deli gibi dört bir yana kanat çırptıkları vakit… Seher vakti… Göze, gönle zenginliğin düştüğü […]

Hemen hemen her aşk türküsünde kavuşamamak vardır. Gençler, birbirini sever; evlenmek ister ama kızın ailesi bu evliliğe karşı çıkar. Karşıtlığı, gerilimi aileler oluşturur. Mayil ile […]