Burak Kaya makaleleri

Ya gelmezse? ‘Gelmeye çalışırım’ dedi, gerçi. Ama ben de gitmeyi düşünmediğim ne kadar yer varsa, ‘Gelmeye çalışırım’ demiyor muyum? Belki saati biraz erken oldu. Ben […]

Uzun bir kış geçti. Konuşmadan. Yuvarlak mavi ateşi ocağın. Yatakla salondaki kanepe arasında geçti bir mevsim. Eşyalar birleşip, odanın ortasına açılmış pencereden aşağı sarkıtmıştı ayaklarını. […]

Altıncı yılıydı, buradan önce bir muhasebecinin yanında iki yıl çalışmıştı. Sabahtan akşama kadar vergi daireleri, SSK Müdürlükleri, müşteriler derken, vakti otobüslerde, minibüslerde geçmişti. Daha sonra […]

Küçük su damlaları var yüzümde. Yaşım on dokuz. Az önce koşarak geldim, yüzümdeki kırmızılık ondan. Saçımı tararken köşedeki pencereden sızan ışığa bakmıştım. Oradan saatin kaç […]

– Stüdyoda görüşürüz. Ankara’da akşam telaşı, işyerleri yeni kapanmış, çalışanlar bir an önce eve ulaşmak için otobüs duraklarında, dolmuş kuyruklarında itişiyorlar. – Öğlenden beri bir […]

ayhan Elleri hep ıslak, konuşması uzun bir caddenin yokuş yeri gibi. Yirmi yıldır tanıyorum bu herifi. Çelimsizin tekiydi o zamanlar. Serap’ın kıçında dolanıyordu. Benim Opera’daki […]

Sahilde, Dragos’a doğru giderken yeni yolla denizin arasındaki parkın yanına kiremit rengi taşlar döşendi. Tuhaf gelebilir ama, bu taşların hüzünlü bir yanı var. Aslında her […]

Sabah ayazı fabrikanın önünde bekleyenleri birbirine yaklaştırmıştı. Salim, kapıda biraz oyalandı. İdari İşler Müdürü güvenlik kabinindeki telefondan birisiyle, alçak sesle konuşuyordu: – Başka bir formül […]

Salih Bey son günlerde görmeye alışık olduğu rüyasından ter içinde; – “Vay deyyus vay” diye bağırarak uyandı. Sesi odada yankılanırken, açılan kapıdan Şükriye Hanım göründü. […]

– “Erhan hadi yavrum, yukarı.” Eski bir semtin ara sokaklarında kaybolmak. Pek çok insanın olduğu gibi benim de kaybolmak için kendime ait bir yerim var, […]

Neyim var ki şu dünyada, diye düşündü adam. Üstüne başına bakındı, sonra evin duvarlarında dolaşmaya başladı gözleri. Sanki başka birisinin evindeydi. İlk defa gitmişti de […]

En arka koltuğun bir önündeyim, saate bakıyorum, daha beş altı saatlik yolumuz var. Uykum da yok. Eskiden film oynatırlardı da vakit geçerdi. Filmi izlemesen bile, […]

-“Kadıköy” dedi minibüs şoförü. Açılan kapıyla birlikte hafif bir serinlik girdi içeriye, ama dışarıda sıcak yerleri kavuruyor. Dip dibe yanaşmış arabaların arasından hızlıca sıyrılıp iskeleye […]

pazar Haftanın her günü, şehrin bir yerinde bir pazar kurulur. Pazarlar, adlarını semtin adından ya da kurulduğu günden alırlar: Salı Pazarı, Cuma Pazarı…… Bazen iki […]

-“Aman Tanrım, gerçek olabilir mi? İnsan böyle, bağırmadan, çağırmadan, yatağında yatarken ölebilir mi?…. Ay ışığı, kadife perdeye vurup, dokumanın içine sızıyor, akşamdan unutulmuş su bardağını […]