Dilemma
yoruyor beni bu şehir
kaldırımların yüksekliği
asfaltlara huzur vermeyen bu yağmur
kolların tek umarım
ne huzursuzum gülümsemediğin zamanlar
bulutlar benimle birlikte bir meçhule savruluyor
gündüz ve gece evleniyor sokak lambalarında
yoksa senin için mi açtı akasyalar
şehrin bütün yolları senin kalbine mi çıkıyor
ellerin ve sesin köklerimde geziniyor
ne kötü,
beni başka bir adres bekliyor
oysa bütün levhalar seni işaret ediyor
nefessizim…
bilincim ağrıyor…