Ben Hiç Anne Görmedim
Alıç çiçekleriyle sevişirken rüzgâr
Hüzne kesen sesleriyle geceye akıyor yaban kazları
Abla, dışarıda ilkyaz var.
Bir kutu çiçek kokusu ve yeşil defne sabunu
Benim kirvem hiç olmadı.
Gece ve ben iki kadim âmâ
Anneler nasıl kokar
Bilmiyoruz hüzünlü yüzleriyle acıya yatan kadınları
Ben hiç anne görmedim çünkü.
Çiçeğe durmuş kiraz dalları yakılırken
Kıbleleri oğullarıysa
Annem beni neden öpmüyor abla?
Taş olsa çatlar bulmayınca ses sesi
Kabuk tutmaz çünkü acı
Abla, beni taş mı doğurdu?
Her dize ayrı bir şiir gibi…Çok güzel….