Çin Denizindeki Batık
görmüştüm bir zaman
karanlık nasıl dökülür
sözcüklerin bıçkın edasından
nasıl zehirlenir düşünce
korkunun düğümleyen uçurumunda
avuçlarınızı yangına verdiğinde dehşet
umudun kısık sesine tanık oldum
mutsuzluğun gürültüsüyle
cesaretin nasıl yılgınlığa dönüştüğüne
görmüştüm bir zaman
kimsenin bulunamayacağını
kıyısında denizin
oltasını daldırıp yazgısına
ne çıkarsa yüklenebilecek
maviden yaşamın çıkarılamayacağını
çin denizindeki batıktan öğrendim
bütün sandıklardan
küflenmiş ağıt çıkıyordu
kimse önemsemiyordu
damıtılmış iyeliklerden başkasını
anladım o vakit
insan kalıntısı değersizdir
ve yine anladım
en onulmaz batıklar
insanın zihnindedir
Mayıs 2007